Dni Kultury Polskiej w Berdiańsku: Panel pt. "Specyfika bukowińskiego pogranicza: historia kulturowego polilogu"

23 kwietnia 2010 roku w Centrum Języka i Kultury Polskiej na Uniwersytecie Managementu i Biznesu odbyła się prezentacja monografii Specyfika bukowińskiego pogranicza: historia kulturowego polilogu. Międzynarodowy ukraińsko-polski zespół autorów w składzie: Lidia Antoszkina, Oleksandr Hadynko, Helena Krasowska, Piotr Syheda, Lech Suchomłynow.

Rektor Lidia Antoszkina we wstępnym słowie podkreśliła, jak ważna współcześnie międzynarodowa współpraca. Pomimo różnych dyscyplin i różnego wieku reprezentowanych przez autorski zespół jednak udało się najgłówniejszy problem w monografii uchwycić i zarysować. O konstrukcji monografii zapoznał słuchaczy dr Piotr Syheda, a dr Helena Krasowska zaznaczyła wieloletnią współpracę naukowych pracowników uczelni polskich i ukraińskich. Polilog, multykulturalizm, pogranicza są to terminy wieloznaczne i w każdej z reprezentowanych dziedzin wyglądają nieco inaczej. Oleksander Hadenko na przykładzie miasteczka Storożyniec zarysował na czym polega wielokulturowoś i wielojęzyczność. Docent dr Lech Aleksy Suchomłynow zapoznał uczestników spotkania z wielokulturowością na temat Bukowiny w przestrzeni internetowej.

Kliknij na obrazek - zobacz więcej zdjęć

Na zakończenie prorektor prof. dr hab. Leonid Michow zwrócił uwagę, że Berdiańsk również jest wieloetniczny i należałoby zwrócić uwagę na ten aspekt badawczy. Przykład można czerpać z Bukowiny, a metodyczne przygotowania oraz doświadczenia badawcze skład autorski już posiada.
W monorgafii midzy innymi czytamy:

Książka składa się z trzech części. Pierwsza to – Bukowina – terytorium międzyetnicznego polilogu. Autorzy zwracają uwagę na to, że Bukowina jest unikalnym pograniczem. Często pogranicze jest utożsamiane z rubieżem, przedmurzem czy kresami, co świadczy o pewnej polityzacji i dominancie aspektów geograficznych. Autorzy podkreślają, że granicy polityczne to nie abstrakcyjne linie na mapie, to także brzemienne w skutki zmiany losów ludzkich. Miliony ludzi utraciło na zawsze ojczyznę, krainę dzieciństwa. Badacze uważnie przeglądają się aspektom kulturowym wspólnot mieszanych. Pogranicze kulturowe, z którym nierozerwalnie wiąże się pogranicze językowe, jest zjawiskiem spokrewnionym z multikulturalizmem, interkulturalizmem, heterogenicznością, polilogiem czy dialogiem kultur. S. Uliasz słusznie zaznacza, że jeśli na plan pierwszy awansują właśnie te kategorie w miejsce apologii granic, zmieni się cały system wartościowania i opisu kultury oraz kondycji człowieka. Kategoria pogranicza łagodzi zdecydowanie represyjność granicy, która ma funkcję rozdzielania i izolowania, strzeżenia nienaruszalności.

Pogranicze zmienia się w czasie i przestrzeni. Ilustracją powyższych twierdzeń jest historia i specyfika wielu regionów Europy środkowej, w tym również Bukowiny. W warunkach pogranicza klasyczna antynomia centrum – peryferie traci swój relacyjny charakter, wielokulturowość staje się wartością samą w sobie, punktem nieodśrodkowym, skupiającym w sobie całą energię. Kolejna antynomia swój – obcy też częściowo traci znaczenie, ponieważ w warunkach gotującego się tygla kulturowego powstaje jakościowo nowy stop – sami swoi. Nawiązując do powyższych twierdzeń autorzy przytoczyli określenie prof. K. Feleszki, który etnos Bukowiny nazywał mianem własnym Homo Bucovinensis.